การขายฝากและจำนองเป็นรูปแบบการทำนิติกรรมระหว่างสองฝ่าย ซึ่งทั้งสองแบบก็มีความคล้ายกันจนหลายคนแยกไม่ออก ข้อแตกต่างกันของการรับจํานองขายฝากบ้านก็คือรายละเอียดสัญญาและการดำเนินการ โดยจะมากล่าวถึงในบทความนี้เกี่ยวกับการทำนิติกรรมของการจำนองและขายฝากว่าต่างกันอย่างไร 

รับจํานองขายฝากบ้าน รูปแบบนิติกรรมที่ทำให้หลายคนสับสน 

สำหรับนิติกรรมการจำนองและขายฝากของผู้รับจํานองขายฝากบ้านกับผู้จำนองหรือขายฝาก ซึ่งดำเนินการเป็นไปตามกฎหมาย หากต้องการเงินจำนวนมากมาใช้ทำธุรกิจ หลายคนจึงเลือกขายฝากและจำนองกับนายทุนเนื่องจากมีความสะดวก ไม่ยุ่งยากเหมือนกับการกู้เงินธนาคาร แต่ถ้าเลือกใช้บริการไม่ดี นายทุนไม่น่าเชื่อถือ และรายละเอียดสัญญาไม่เป็นไปตามกฎหมาย ก็จะเกิดปัญญาตามมามากมายไม่ว่าจะดอกเบี้ยที่จ่ายสูงเกินไป หรือการลงโทษที่ไม่ยุติธรรมเมื่อมีเงินไม่พอจ่าย หรือที่เรียกกันว่าศาลเตี้ย 

รูปแบบนิติกรรมการจำนองและขายฝากบ้าน มีรายละเอียดที่ต่างกันอย่างไร 

หลายคนกำลังสับสนเกี่ยวกับการทำนิติกรรมขายฝากและจำนองบ้าน จนสุดท้ายอาจเลือกใช้บริการกับผู้รับจํานองขายฝากบ้านผิดวิธี ผิดรูปแบบ และไม่ตรงกับความต้องการเนื่องจากมีความรู้ไม่มากพอ ซึ่งข้อแตกต่างอย่างเห็นได้ชัดของนิติกรรมการจำนองและขายฝากบ้านนั้น สามารถกล่าวคร่าว ๆ ได้ดังต่อไปนี้ 

  • การขายฝาก 
  • เป็นการมอบกรรมสิทธิ์และทรัพย์สินให้กับผู้ซื้อฝากซึ่งผู้ขายฝากใช้ประโยชน์จากทรัพย์สินของตนไม่ได้อีกต่อไป แต่สามารถไถ่คืนได้เมื่อมีเงินครบจำนวนมอบให้กับผู้รับขายฝาก 
  • สิทธิ์การไถ่ทรัพย์คืนจะเป็นไปตามกำหนดในเงื่อนไขสัญญา หากเป็นอสังหาริมทรัพย์อย่างบ้าน ต้องไม่เกินกว่า 10 ปี หากไม่ไถ่คืนตามกำหนด บ้านก็ตกเป็นของผู้รับขายฝาก 
  • วงเงินส่วนมากที่ผู้ขายได้รับเมื่อเทียบกับราคาประเมินจะอยู่ที่ 40-70 เปอร์เซ็นต์โดยประมาณ 
  • การจำนอง 
  • ผู้จำนองไม่ต้องมอบกรรมสิทธิ์และทรัพย์สินแก่ผู้รับจำนอง แล้วยังสามารถใช้งานทรัพย์สินนนั้นได้ 
  • ไม่มีการกำหนดระยะเวลาของการจำนอง 
  • สิ้นสุดการจำนองเมื่อผู้จำนองชำระหนี้จนครบตามสัญญา แต่หากเงินไม่เพียงพอ ก็ต้องชำระเพิ่มให้ครบ ในกรณีที่ใช้หนี้ ผู้รับจองจะฟ้องร้องเพื่อดำเนินคดีตามกฎหมาย 

จากที่กล่าวมานี้ก็แสดงให้เห็นว่าการจำนองและขายฝากบ้าน นิติกรรมทั้งสองแบบแม้คล้ายกัน แต่ก็มีการดำเนินการและเงื่อนไขสัญญาต่างกัน เพื่อไม่ให้ใช้บริการรับจํานองขายฝากบ้านผิดวิธี จึงควรรู้ข้อแตกต่างนี้ไว้เพื่อให้สามารถขายฝากหรือจำนองบ้านได้ตามจุดประสงค์ของตน